ووشو چیست؟ هر آنچه که باید درباره تاریخچه ووشو از گذشته تا به امروز بدانید
ووشو چیست؟
در پاسخ به این که بگوییم ووشو چیست باید بگوییم که ووشو از زیر مجموعه های ورزشی کونگ فو است. ورود این ورزش از کشور چین می باشد. این طور می توان گفت که ورزش ووشو سرچشمه تمام ورزش های رزمی است. ورزش ووشو در سبک و روش های متعددی وجود دارد که هر کدام تکنیک های خاص خود را دارد. این تفاوت ها باعث شده است که تنوع در شیوه های مبارزه متفاوت شود، اما به طور کلی فلسفه آن در طول مدت 5000 سال هیچ نوع تغییری نداشته است. ورزش ووشو فقط به معنای حمله کردن و دفاع کردن نیست، بلکه برای رشد و پرورش بدن، ذهن و روح هم انجام می شود. برای آن که آسیب کمتری به جسم شما در زمان انجام این ورزش ببینید نیز می توانید از لوازم ووشو نیز استفاده نمایید.
تاریخچه ووشو
ورزش ووشو در سلسله های مینگ 1368-1644 میلادی و چینگ در سال 1636-1912 میلادی به اوج خود رسید. در این زمان ها ورزش ووشو به زیر شاخه های متفاوتی مانند نان چوان، چان چوان و تای چی تقسیم شده است. در زمان جمهوری چین در سال 1912-1949 میلادی ورزش ووشو به نوعی ورزش رسمی تبدیل شد و باشگاه های زیادی در این زمینه تاسیس شد و لباسی را به عنوان لباس ووشو به رسمیت شناختند.
لیست رقابت های رسمی ووشو
- مسابقات ووشو قهرمانی جهان
- مسابقات قهرمانی زیر 18 سال جهان
- بازی های جهانی که ووشو یکی از ورزش های این مسابقات است
- مبارزات جهانی
- مسابقات و بازی های آسیایی
- بازی های شرق آسیا
- مسابقات قهرمانی اروپا
- مسابقات قهرمانی چین
- مسابقات جنوب آسیا
- مسابقات منطقه مدیترانه
بیشتر بخوانیم : " ورزش سفت شدن پشت بازو "
مسابقات ورزش ووشو در دو بخش تالو و ساندا
مسابقات ورزش ووشو به دو دسته تالو یعنی اجرای فرم و ساندا به معنی مبارزه تقسیم می شود. حرکات تالو از پیش تعیین شده است که برای دفاع در مقابل حملع حریف مجازی طراحی شده است. حرکت تالو در مسابقات ووشو توسط داوران بر اساس معیارها و قوانین ووشو داوری می شود. این دو گروه از هنرهای رزمی از کشور چین سرچشمه می گیرد. در سال های اخیر ورزش ووشو به خاطر حرکات آروباتیک و پرش های بلند، پیش از گذشته شهرت زیادی پیدا کرده است.
چند عامل مهم و ضروری در مسابقات ووشو
اجرا در قالب سه سبک اصلی
مشت کوتاه(چانگ کوان) این نوع از حرکت محصول حرکات دیگر سبک های سنتی است. سبک مشت های کوتاه که خیلی در فرم های ووشو دیده می شود مستلزم انعطاف پذیری بالا، دقت، سرعت و قدرت می باشد. انجام حرکات مشت کوتاه بسیار سخت می باشد و نیار به انعطاف پذیری بالا و روحیه ورزشکار دارد و معمولا انجام این ورزش در سنین پایین شروع می شود. همه این حرکات باید در 4 مرحله انجام شود.
حرکت نانکوان(مشت جنوبی)
این نوع از سبک از مناطق جنوبی کشور چین شروع شده است. اکثرا این نوع از مشت را به خاطر قدرت بالا و حرکات قهرمانانه و نوع ایستادن ثابت و پیچیده شدن دست ها می شناسند. مشت های بلند اصولا از انعطاف پذیری و حرکات آکروباتیک کمتری نسبت به چانگ کوان می باشد. اما نیاز به قدرت بالا در ماهیچه های پا و هماهنگی پا و باسن است.
تایجی چوان(مشت تایجی)
تصور غلطی که بین عموم مردم وجود دارد این است که فکر می کنند تایجی چوان با سرعت و شدت کم انجام می شود . این حرکات برای افرادی که مسن هستند مفید است. اما بالعکس، تایجی چوان معمولا از حرکات سخت مانند: تعادل، پرش، ضربه زدن و لگدزدن تشکیل می شود.
استفاده از سلاح کوچک
- دائو(چاقو)
- جیان(شمشیر دو لبه)
- نان دائو(شمشیر یک لبه جنوبی)
- تایجیان(شمشیر دو لبه جنوبی)
استفاده از سلاح بزرگ
- تفگ
- نیزه بلند
- چماق جنوبی
حرکاتی که یک مبتدی ورزش ووشو باید بلد باشد
حال که دانستید ووشو چیست به برخی از حرکات مهم آن که هر فرد مبتدی باید بلد باشد می پردازیم.
- ایستادن اسب : این یک نوع از ایستادن مبتدی ها می باشد که به تعادل و انجام حرکات پیچیده دیگر کمک شایانی می کند. در ابتدا باید پاهای خود را به اندازه عرض شانه ها باز کنید. زانوهای خود را کمی خم کنید به طوری که انگار می خواهید سوارکاری کنید و بالاتنه خود را کاملا صاف نگه دارید.
- ایستادن قوسی : در حالت لانژ رو به رو بایستید، یک پا را جلوی پای دیگر در یک راستا قرار دهید، پای عقبی را به آرامی وارونه کنید به صورتی که انگشتان پاهای شما رو به بیرون قرار بگیرد. هر دو پاشنه باید روی زمین قرار بگیرد. زانوی پای جلو را تا 90 درجه خم کنید و پای پشتی را بکشید. بالاتنه را صاف نگه دارید و به رو به رو نگاه کنید.
- ایستادن راحت : پای راست را به صورت ضربدر روی پای چپ بگذارید. بر روی زانوی پای چپ خود بنشینید و دقت کنید که هیچ نوع فضایی بین دو پای شما نباشد. سعی خود را بکنید که تعادل داشته باشید. پاشنه پای چپ خود را از زمین بردارید. چانه و بالاتنه خود را صاف نگه دارید. دست خود را مشت کنید و بر روی ران پا قرار دهید. آرنج دستتان را رو به داخل و مچ هایتان را رو به بالا قرار بدهید.
- پرش از پهلو : صاف بایستید و دست ها و مچ های خود را صاف نگه دارید. آرنج های خود را نزدیک به بدن نگه دارید، یک پا را پشت پای دیگر قرار دهید. خیلی کم زانو بزنید تا نیروی بیشتری برای پرش داشته باشید. پای جلویی را تکیه گاه قرار دهید و با پای پشتی تا جایی که امکان دارد با قدرت بالا بپرید.
- پرش تند : صاف بایستید و دست خود را جلو نگه دارید، به صورتی که انگشتان شما صاف باشد. دست چپ خود را مشت گنید و روی ران خود قرار دهید به طوری که مچ هایتان رو به بالا باشد. چای چپ خود را کمی جلوتر از پای راست قرار دهید و زانو پای راست خود را بالا بیاورید.
سبک های ورزش ووشو
سه سبک اصلی ورزش ووشو با نام های تای چی، چانک چوان و نان چوان می باشد، که در مسابقات بین المللی فرم های استاندارد و حرفه ای از این نوع سبک ها اجرا می شود.
- تای چی چوان : این نوع از سبک بر پایه انرژی بنا شده است و در واقع به تقویت بدن از لحاظ جسمی و هم روحی می پردازد. در سبک تای چی چوان حرکات به آرامی همراه با تنفس اصولی انرژی بدن را نظم بخشیده است.
- چانگ چوان : این نوع از سبک های شمالی کونگ فو است و در توضیح این سبک باید واژه چانگ چوان به معنی مشت بلند نام برد. در توضیح اصلی این سبک باید گفت که این نوع سبک از حرکات با دست و پاهای کشیده و حرکات زیبای آکروباتیک استفاده می شود.
- نان چوان : سبک آخر که با نام نان چوان می باشد، شامل سبک های جنوبی کونگ فو است و اکثر حرکات آن سرعتی و انفجاری می باشد که نشان دهنده درگیری های نردیک است.